Na de afschaffing van het pensioen in eigen beheer rijst de vraag welke pensioenopbouwmogelijkheden de dga nog heeft. Lees in het kort de opties die er zijn en de financiële en fiscale gevolgen die daarbij horen.

Pensioen verzekeren Als een dga een pensioen wil opbouwen is hij aangewezen op professionele verzekeraars. In theorie is het mogelijk een eindloon-  of middelloonregeling (gegarandeerde uitkeringen) in het leven te roepen. Maar verzekeraars hebben geen individuele eindloon- en middelloonproducten voor dga’s. De dga is daarom aangewezen op beschikbare premieregelingen of streefregelingen (kapitaalovereenkomsten). De fiscale voorwaarden voor deze twee regelingen staan in het besluit van 8 december 2017. Streefregeling Bij streefregelingen wordt op basis van een rekenrente van 4% een doelvermogen berekend dat nodig is om een eindloonpensioen te financieren. Dit doelvermogen wordt vervolgens als kapitaal verzekerd waarbij een gelijkblijvende jaarpremie wordt vastgesteld. Het uiteindelijk aan te kopen pensioen kan lager uitvallen dan het pensioen op basis waarvan het doelvermogen is vastgesteld. Oorzaak kan zijn dat het doelvermogen is berekend op 4% en de aankooptarieven van het pensioen uitgaan van een lagere rente. Voorbeeld De heer Jansen (leeftijd 38, getrouwd met 3 jaar jongere vrouw) is net dga geworden en sluit een streefregeling bij een verzekeraar. Uitgaande van een pensioengrondslag van € 80.467 (€ 95.566 salaris -/- € 15.099 eindloon-AOW-franchise), opbouwpercentage 1,657% eindloon en pensioenleeftijd 68, is het streefpensioen als volgt: € 40.000 ouderdomspensioen (€ 80.467 x 1,657% x 30 dienstjaren) en € 28.000 partnerpensioen. Het op 4% berekende doelvermogen bedraagt € 660.000. De jaarpremie om dit kapitaal (en vooroverlijdensrisico) te verzekeren bedraagt € 18.000. Bij een tariefrente op pensioendatum van 2% kan er van het verzekerde kapitaal van € 660.000 een pensioen van jaarlijks € 32.000 worden aangekocht. Door winstdeling kan het kapitaal toenemen waardoor het aan te kopen pensioen tot € 37.000 zou kunnen stijgen. Beschikbare premieregeling Bij een beschikbare premieregeling krijgt de werknemer van zijn werkgever jaarlijks een pensioenpremie ter beschikking gesteld. De werknemer vormt met de premies een kapitaal waarvan hij of zij op pensioendatum een pensioen ‘aankoopt’. De hoogte van het pensioen is afhankelijk van de behaalde rendementen en van de aankooptarieven van het pensioen op pensioendatum. Vaak wordt de beschikbare premie vastgesteld aan de hand van een leeftijdsafhankelijke staffel. Een dergelijke premiestaffel geeft de premie weer die behoort bij de leeftijd van de werknemer, als percentage van de pensioengrondslag (salaris minus AOW-franchise). Hierbij worden doorgaans leeftijdsklassen gehanteerd van vijf jaar. De premiepercentages stijgen met het toenemen van de leeftijd. De meest gangbare staffel met de fiscaal maximale premies ziet er als volgt uit: Leeftijdsklassen Premie voor ouderdoms- en direct ingaand bereikbaar partnerpensioen als percentage van de pensioengrondslag 15-19 4,5 20-24 5,4 25-29 6,6 30-34 7,8 35-39 9,4 40-44 11,3 45-49 13,6 50-54 16,4 55-59 19,8 60-64 23,7 65-67 27,3 Bij de vaststelling van de pensioengrondslag is van belang dat het maximum pensioengevend salaris € 105.075 (2018) bedraagt en de AOW-franchise € 13.344. Jansen uit het voorbeeld hierboven zou gedurende zijn diensttijd o.b.v. bovenstaande tabel een gemiddeld percentage beschikbare premie van 17,49% hebben, derhalve een gemiddelde jaarpremie van € 14.381 (17,49% x (€ 95.566 salaris -/- € 13.344 AOW-franchise)). Lijfrente als alternatief? Het nadeel van een pensioenverzekering is dat je een (levenslang) pensioen moet aankopen bij een verzekeraar. In het lijfrenteregime heb je de keuze om een lijfrente bij een bank (‘banksparen’) of verzekeraar aan te kopen. Bij een bank kan je weliswaar geen levenslange uitkering kopen. Maar het blijkt dat een lijfrente-uitkering bij een bank met een duur die gelijk is aan de gemiddelde levensverwachting tientallen procenten hoger is dan een levenslange lijfrente-uitkering bij een verzekeraar. Het is dan ook niet verwonderlijk dat sinds de introductie van het zogeheten banksparen in 2008 in de lijfrentesfeer polishouders massaal zijn overgestapt van levensverzekeraars naar banken. Overigens zijn de bedragen die fiscaal aftrekbaar zijn in de lijfrentesfeer (inkomstenbelasting) lager dan in de pensioensfeer (loonbelasting). De maximale aftrek op basis van de jaarruimte is € 7.167 voor personen die 10 jaar jonger zijn dan de AOW-leeftijd en € 14.152 voor personen die ouder zijn. Dividend uitkeren ter behoud van laag IB-tarief in box 1 Uiteraard kan de dga er ook voor kiezen om te sparen in de holding vanwege de flexibiliteit van dividend, eventueel gecombineerd met pensioen en lijfrente om de eerste twee schijven (inkomen tot ca € 34.000) op te vullen. Op deze wijze kan nog worden geprofiteerd van het lagere belastingtarief na AOW-leeftijd in box 1. Meer weten? Wilt u meer weten om uw keuze te kunnen bepalen? Neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op.