Met enige regelmaat worden aanslagen leges voor omgevingsvergunningen bij de rechter betwist; soms met succes maar niet in alle gevallen. De feiten in een dergelijk geschil zijn altijd van belang; de toepassing van het recht is, gelet op de veelheid aan jurisprudentie, veelal complex. Een kort overzicht naar aanleiding van twee recente uitspraken over legesheffing voor het in behandeling nemen van een aanvraag omgevingsvergunning.

Leges omgevingsvergunning Nagenoeg alle gemeenten heffen leges ter zake van het aanvragen van een omgevingsvergunning. Slechts een enkele gemeente heft leges voor het verlenen van de vergunning. De reden dat gemeenten leges heffen voor de aanvraag (in plaats van voor het verlenen) van de omgevingsvergunning heeft te maken met de mogelijkheid om ook te kunnen heffen indien de gevraagde omgevingsvergunning niet wordt verleend: dan heeft de gemeente immers wel werkzaamheden verricht waarvoor dan leges kunnen worden geheven. Vergunning niet verleend; aanslag leges toch terecht In de uitspraak van Hof Den Bosch van 9 juli 2020, ECLI:NL:GHSHE:2020:2074, stond de vraag centraal of de leges voor het in behandeling nemen van de aanvraag van een omgevingsvergunning terecht waren geheven nu de gevraagde vergunning niet werd verleend. De betreffende gemeente had de aanvrager na ontvangst van de aanvraag per e-mail geïnformeerd dát de vergunning naar alle waarschijnlijkheid zou worden geweigerd; daaraan verbond de gemeente de suggestie om de aanvraag in te trekken zodat legesheffing zou worden voorkomen. De belanghebbende trok de aanvraag echter niet in waarna de leges werden geheven. In hoger beroep oordeel het gerechtshof dat de leges terecht waren geheven. Een begrijpelijk oordeel van de belastingrechter; het betwisten van de aanslag leges op deze grond is nauwelijks kansrijk. Wellicht hadden andere gronden van beroep in dit geschil tot vernietiging van de aanslag kunnen leiden maar niet gebleken is dat er andere gronden zijn aangevoerd. De meeste gemeenten verlenen een vermindering van leges indien de gevraagde vergunning wordt geweigerd; dan betaalt de aanvrager dus niet ‘het volle pond’. Gemeente heft te veel leges: aanslag vernietigd In een geschil over de leges voor het in behandeling nemen van een aanvraag omgevingsvergunning voor een windmolenpark stelde de belanghebbende het bedrag van de legesheffing ter discussie. Belanghebbende vond dat het geheven legesbedrag van ruim € 2 miljoen niet in verhouding stond tot de werkzaamheden die de gemeente voor het behandelen van de aanvraag moest verrichten. Omdat die verhouding bij de heffing van leges niet van belang is – zo oordeelde de Hoge Raad eerder – stelde belanghebbende dat de gemeenteraad de legestarieven voor het betreffende belastingjaar onjuist had vastgesteld. Bij het vaststellen van de tarieven geldt als voorschrift dat de geraamde legesbaten in dat jaar niet mogen uitgaan boven de geraamde lasten ter zake. De gemeente had bij de raming van de baten geen rekening gehouden met de legesbate van ruim € 2 miljoen in verband met de aanvraag omgevingsvergunning voor het windmolenpark. Dat had wel gemoeten, zo oordeelde het Hof Den Bosch op 9 juli 2020, ECLI:NL:GHSHE:2020:2069, omdat de gemeente, gelet op de informatie-uitwisseling tussen belanghebbende en de gemeente, redelijkerwijs kon verwachten dat de aanvraag in het betreffende jaar zou worden gedaan. In deze procedure, waarin wij de belanghebbende vertegenwoordigen, vernietigde het gerechtshof de opgelegde legesaanslag. Voor vragen of opmerkingen naar aanleiding van het bovenstaande kunt u contact met mij opnemen.