De Wet Inkomstenbelasting bevat een regeling voor de tijdelijke verhuur van een eigen woning: de inkomsten daaruit worden voor 70% belast. De gedachte daarachter is dat men ook kosten moeten maken bij tijdelijke verhuur, zoals energie, schoonmaak en verzekering. De Hoge Raad oordeelde in september 2020 dat deze regeling ook van toepassing is bij tijdelijke verhuur van een tuinhuis.

Mede door de opkomst van Airbnb heeft het tijdelijk verhuren van de eigen woning of een gedeelte daarvan in de afgelopen jaren een grote vlucht genomen. En waar inkomsten worden genoten, wil de fiscus graag een graantje meepikken. Maar daar moet de wet wel ruimte voor bieden. Fiscus wint, verhuurinkomsten belast De Hoge Raad moest eraan te pas komen om uiteindelijk op 18 september 2020, ECLI:NL:HR:2020:1448, te concluderen dat de inkomsten uit de tijdelijke verhuur van een tuinhuis moesten worden beschouwd als inkomen. Het ging om een tuinhuis bij een woning dat voor 21 dagen was verhuurd met een opbrengst van € 3.564. Voorwaar niet gering: bijna € 170 opbrengst per dag! Het gerechtshof Amsterdam had eerder op 11 juli 2019 geoordeeld dat het tuinhuis niet meer tot de eigen woning kon worden gerekend en daarom behoorde tot het box 3 vermogen. De werkelijke huurinkomsten worden dan niet belast. In plaats daarvan wordt op basis van de (WOZ) waarde van het tuinhuis een zgn. fictief rendement belast. De overwegingen van de Hoge Raad De Hoge Raad vond de zaak dermate interessant en zwaarwegend dat een advies werd ingewonnen bij de Advocaat Generaal. Vervolgens oordeelde de HR ten eerste dat het tuinhuis, ondanks de tijdelijke verhuur, deel bleef uitmaken van de eigen woning. Vervolgens kwam de vraag of de inkomsten belast konden worden op grond van de Wet Inkomstenbelasting. De letterlijke wettekst biedt hiervoor geen ruimte, omdat die spreekt over de verhuur van de (gehele) woning. De Hoge Raad concludeert aan de hand van de parlementaire geschiedenis dat een dergelijke letterlijke lezing niet in overeenstemming is met het oogmerk van de wetgever. De huurinkomsten van het tuinhuis waren dus toch voor 70% belast. Arrest kan niet zomaar worden toegepast in alle gevallen! De tijdelijke verhuur van (delen van) de eigen woning komt in vele varianten voor. Uit het voorgaande kan niet worden afgeleid dat de bovenstaande regeling altijd van toepassing is. Naarmate de verhuur langer duurt, zal enerzijds de verbondenheid met de eigen woning afnemen en anderzijds het inkomenskarakter toenemen. Verder is van belang hoeveel arbeid in dit kader wordt verricht.  Voor vragen over dit onderwerp kunt u altijd contact met mij opnemen.